Filmy lata 70.

RPA, rok 1978. Uznani za terrorystów mężczyźni trafiają do zakładu karnego o zaostrzonym rygorze w Pretorii. Osadzeni w fatalnych warunkach i skazani na łaskę brutalnych strażników wiedzą, że aby przeżyć, muszą wyrwać się zza krat.

Od momentu ogłoszenia amerykańskiego programu kosmicznego przez prezydenta Johna F. Kennedy’ego do chwili wypowiedzenia przez Neila Armstronga słynnych słów: „To mały krok dla człowieka, ale wielki dla ludzkości” minęło 10 lat. W tym czasie tysiące ludzi zaangażowało się w prace NASA, a wiele osób poświęciło swoje życie prywatne, by zrealizować główny cel – pierwszy w historii lot na Księżyc.

David Marks (Ryan Gosling (I)), syn finansowego magnata z Nowego Jorku, poznaje piękną Katie (Kirsten Dunst). Zakochują się w sobie od pierwszego wrażenia. Jednak po pewnym czasie cały czar miłości zaczyna pryskać, a dziewczyna zaczyna się bać swego męża, tym bardziej gdy dowiaduje się, co przeszedł w swoim życiu.

Zakończenie roku szkolnego w jednej z amerykańskich szkół średnich. Młodzież z tej okazji planuje ogromną imprezę z dużą ilością alkoholu i marihuany w mieszkaniu jednego z uczniów. Niestety dostawca piwa przyjeżdża za wcześnie, przez co rodzice chłopaka orientują się w sytuacji. Trzeba zatem znaleźć inną miejscówkę. W tle przepiękne lata 70'.

Rodzina Carterów dziedziczy kopalnię srebra w Kalifornii. W trakcie podróży do tego Eldorado zatrzymuje ich człowiek, który twierdzi, że tam dokąd jadą nigdy nie było srebra, a poza tym tereny te są niebezpieczne. Rodzina jednak nie chce o tym słyszeć. Wkrótce po zjechaniu z głównej drogi drobny wypadek unieruchamia samochód. Okoliczne wzgórza napawają grozą. Prawdziwy koszmar rozpocznie się, gdy rodzinę zaatakuje banda mutantów - kanibali...

Szóstka przyjaciół staje się świadkiem wypadku kolejowego. Wkrótce dochodzi do niewytłumaczalnych zjawisk.

Dwoje wydawców dziennika "The Washington Post" Katherine Graham (Meryl Streep) i Ben Bradlee (Tom Hanks) staje na czele bezpreceden­sowego starcia amerykańskiej prasy z najwyższymi władzami, walcząc o prawo do ujawnienia szokujących tajemnic, przez cztery dekady ukrywanych przez najwyższe władze USA.

Jak stało się możliwym, by jeden człowiek potrafił tak bardzo zmienić współczesny świat? W filmie o Lechu Wałęsie pytanie to stawia Andrzej Wajda . Wdzierając się w prywatność, nawet intymność związkowego przywódcy reżyser próbuje uchwycić fenomen przemiany prostego, skupionego na codzienności robotnika w charyzmatycznego przywódcę. Kontrowersyjny, niepozbawiony słabości wyzwolił ukryte w sercach milionów ludzi marzenie o wolności, co dało energię dla przemian przerastających ówczesną wyobraźnię.

Rzym, lata 70. Rodzina Borghetti właśnie wprowadziła się do nowego mieszkania z widokiem na zachwycającą panoramę. Pozornie sielankowe życie Clary i jej męża podszyte jest powszednimi smutkami, poczuciem wyobcowania i samotności. Nie brakuje im pieniędzy, ale nie są już zakochani w sobie i nie potrafią się rozstać. Pełna młodzieńczej energii i figlarności Clara nie pasuje do świata sztywnych dorosłych, nudzi się w ich towarzystwie, zwykłe śniadanie zamienia w muzyczne show, a w czasie rodzinnych uroczystości woli spędzać czas z dzieciakami pod stołem. Najstarsza córka Adriana dostrzega opresyjność ojca, jego liczne zdrady oraz samotność, która ogarnia jej matkę. Dzieciom brakuje uwagi ojca, Clarze miłości i zrozumienia męża. Napięcie w relacjach rodziny sięga zenitu i prowadzi do krytycznego momentu, gdy Adriana, korzystając z tego, że nikt w sąsiedztwie jej nie zna, zaczyna udawać przed innymi dziećmi, że jest chłopcem.

Film, pomyślany pierwotnie jako dokument o twórcy polskiego Elementarza, Marianie Falskim, przyniósł zupełnie odmienny rezultat: zdumiewający zapis stanu ducha Polaków lat siedemdziesiątych, przekraczający wszelkie bariery i konwencje gatunkowe ówczesnego kina. W miejsce dawnego, wyidealizowanego Elementarza, ukazanego w pierwszej części filmu, w drugiej autor zaproponował jego współczesny wariant: posępny, bliższy rzeczywistemu klimatowi epoki, zaś w trzeciej stworzył osobliwą wariację na jego temat. Film nagrodzony – już po śmierci autora – Złotym Lajkonikiem na Krakowskim Festiwalu Filmowym.